Γιορτές Χριστουγέννων και η αγορά γεμάτη,κόσμος σουλατσάρει,κοιτάει, αγοράζει η μάλλον έχει να αγοράσει; Όσοι έχουν βασικά αγοράζουν παιχνίδια,δώρα,καλούδια για το τραπέζι.Τα περισσότερα από αυτά είναι αδιάφορα για τα παιδιά,μία είναι η βασική τους έννοια,το παιχνίδι που θα πάρουν είτε από τους γονείς είτε από τον Άγιο Βασίλη και πραγματικά αναρωτιέμαι τι γίνεται με αυτό το θέμα;Πότε ξεκίνησε όλη αυτή η ιστορία με αυτόν τον χοντρουλή κύριο με τα κόκκινα;Γιατί οι γονείς χρειάζεται να ανταποκρίνονται και σε αυτό,πόσο κοστίζει σε ένα παιδί αν καταλάβει ότι δεν υπάρχει αυτός ο Άγιος;



Πήραμε κι'εμείς ότι μας ζήτησαν,έτυχε και μπορέσαμε να ξοδέψουμε ένα ποσό γι'αυτόν το σκοπό;Το θέμα είναι ότι δεν πήραμε μόνο εμείς,πήρε και ο νονός,πήραν οι γιαγιάδες,πήραν οι θείοι,πήραν οι φίλοι πότε θα τελειώσει όλο αυτό.Συμμερίζομαι και μπορώ να κατανοήσω ότι ένα παιδί έχει ανάγκη το παιχνίδι είναι όμως ευτυχισμένο όταν βλέπω πώς όταν του φέρουν κάτι και δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του στεναχωριέται,απογοητεύεται και ζητάει το καλύτερο η και το μεγαλύτερο;Είναι σε θέση όλοι να υποστηρίζουν τις αξιώσεις των παιδιών τους;

Με στεναχωρεί να βλέπω πως η απληστία γεννιέται σε τόσο μικρές ηλικίες και πιστεύω ότι μόνο καλό δεν κάνει.Νομίζω πως πρέπει να βάλουμε ένα φρένο και να δώσουμε αξία ακόμα και στα πιο μικρά.Δυστυχώς ότι ίσως στερηθήκαμε εμείς προσπαθούμε πάση θυσία να το προσφέρουμε στα παιδιά μας με κίνδυνο να μην μπορέσουμε να τους μάθουμε πως η πραγματική ευτυχία δεν βρίσκεται μόνο μέσα σε ένα μεγάλο κουτί άλλα στην ουσία των γιορτινών αυτών ημερών,στην αγάπη που νιώθουμε για τους άλλους,που ίσως μπορεί να μην έχουμε να τους πάρουμε ακριβό δώρο όμως η ύπαρξη τους για μας είναι τόσο σημαντική όσο το πιο πολύτιμο πράγμα στον κόσμο.

Καλές γιορτές σε όλους.Εύχομαι υγεία,αγάπη και ειλικρινή χαμόγελα.