Ο "Ρώσος'' μου..

"Μαμά είμαι Ρώσος" τι είναι πάλι αυτό;Μάλλον κάποιο παιχνίδι που το έμαθε στο σχολείο;"Τι θα πεί αυτό Χρήστο";"Θα πει ότι θα ντυθώ Ρώσος και θα παίξω στο θέατρο του σχολείου"!!Α μάλιστα,τώρα κατάλαβα πόσο απλά είναι τα πράγματα για ένα παιδί και πόσο πολύπλοκα για έναν ενήλικα που δυστυχώς τις περισσότερες φορές τα μπλέκει στο μυαλό του,τα κάνει μύλο και μετά δεν βρίσκει άκρη.

Ωραία λοιπόν, είχα να αντιμετωπίσω ένα πρωτάκι,που ήθελε να μάθει το ρόλο του,να βρει κοστούμι και να καταπλήξει τα πλήθη!!Ξεκίνησαν τα δοκιμαστικά,"μαμά πες τα λόγια,όχι δεν τα λες καλά,όχι κάτι ξεχνάς η κυρία τα λέει αλλιώς"Ευτυχώς τα μάθαμε τα λόγια,οι πρόβες στο σχολείο γίνονταν με ευλάβεια και το ναναρίνι μου φαινόταν ικανοποιημένο,ώσπου έφτασε η μεγάλη μέρα.Αρκετά ανυπόμονος,να ντυθεί και να δέσει σφιχτά την κόκκινη ζώνη του Ρώσου στη μέση και φυσικά να στερεώσει καλά το καπέλο στο κεφάλι.

Στριμωγμένοι στο μικρό θεατράκι του σχολείου,όλοι με κάμερες και φωτογραφικές ανά χείρας περιμέναμε να ξεκινήσει το έργο ''Ο Καρυοθραύστης" που με τόσο κόπο ετοίμασε η Α' δημοτικού.Και με την έναρξη ξεκίνησαν και τα δάκρυα,και να η συγκίνηση,να τα χαρτομάντιλα και λίγο στα κρυφά μην μας πάρουν και χαμπάρι,να δω πότε θα το ξεπεράσω αυτό με το κλάμα.

Όλα ήταν υπέροχα,τα παιδιά χαρούμενα έλεγαν τα λογάκια,άλλα τα ξεχνούσαν άλλα έλεγαν τα δικά τους άλλα απλώς χόρευαν όλα μα όλα φαίνονταν να το διασκεδάζουν και να το ζουν!Δεν υπάρχει πιο ωραίο συναίσθημα από το να εισπράττεις την αγάπη του άλλου και αυτά κατάφεραν να κερδίσουν χειροκρότημα,μπράβο και πολλές αγκαλιές.

Ο Ρώσος μου τα πήγε περίφημα,εύχομαι πάντα να απολαμβάνει ότι κάνει.

nanarinia

Θα με βρείτε κι εδώ:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου