Οξυούροι ή αλλιώς σκουληκάκια στον πωπό!Τρόποι αντιμετώπισης!

Θέλω να σας μιλήσω τώρα για ένα θέμα, αλλά δεν έχω πρόθεση να σας φρικάρω,να το θυμάστε αυτό διαβάζοντας τη συνέχεια αυτού του ποστ. Με πολύ αγάπη και ενδιαφέρον θα αναφερθώ στους οξυούρους,αυτά τα χαριτωμένα παράσιτα που κουβαλάνε τα παιδάκια μας στο έντερο η ακόμα και εμείς οι ίδιοι. Πάρτε βαθιά ανάσα και ξεκινάμε..
Όταν έχεις παιδιά αναλαμβάνεις πολλούς ρόλους, γίνεσαι λίγο δάσκαλος, λίγο ερευνητής, λίγο αθλητής, λίγο διασκεδαστής και λίγο-πολύ γιατρός. Οι οξυούροι λοιπόν, που είναι και το θέμα μας, είναι χαριτωμένα παράσιτα, κάτι πολύ μικρά λευκά σκουληκάκια, σε μέγεθος κλωστής, που ζουν στο έντερο και μας προκαλούν, ενίοτε, διάφορα συμπτώματα ή διάγουν ασυμπτωματικό βίο.
Αν έχετε παρατηρήσει ότι το βλαστάρι σας κάνει ανήσυχο ύπνο, έχει φαγούρα στον πωπό, τρίζει τα δοντάκια του όταν κοιμάται, έχει έναν περίεργο εκνευρισμό ή παραπονιέται για πόνο στην κοιλίτσα, τότε καλές μου μαμάδες ίσως χρειάζεται να κάνετε μια έρευνα για τα σκουληκάκια που λέγαμε, μήπως και είναι αυτή η αιτία για όλα τα παραπάνω. Φυσικά πριν από κάθε ενέργεια θα πρέπει να συμβουλευτείτε τον γιατρό.

ΠΩΣ ΤΑ ΑΠΟΚΤΟΥΜΕ;
Η μετάδοσή τους, δυστυχώς, είναι πολύ εύκολη. Εάν ένα παιδάκι με την εν λόγω λοίμωξη, ξύνεται, δεν πλένει τα χεράκια του και μετά ακουμπάει ένα παιχνίδι, το παιχνίδι αυτό μπορεί να καταστεί διαβιβαστής των αυγών των οξυούρων, για κάθε άλλο παιδί που θα το ακουμπήσει και στη συνέχεια θα βάλει τα χεράκια του στο στόμα. Με τον τρόπο αυτό τα αυγά περνάνε στο έντερο. Τα αυγά των οξυούρων επιβιώνουν σε αντικείμενα κοινής χρήσης, όπως πετσέτες, σεντόνια, ρούχα, παιχνίδια κ.τ.λ., για δύο, περίπου, εβδομάδες. Η μετάδοση, λοιπόν, μέσω των επιμολυσμένων αντικειμένων είναι ιδιαίτερα εύκολη.

ΠΩΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΗΣ ΛΟΙΜΩΞΗΣ;
Στις περισσότερες περιπτώσεις οι ίδιοι οι γονείς δύνανται να διαπιστώσουν την ύπαρξή τους με έναν φακό κατά τη διάρκεια του ύπνου των παιδιών. Συγκεκριμένα, ελέγχοντας τον πωπό τους διαπιστώνεται η παρουσία των θηλυκών οξυούρων που βγαίνουν για να γεννήσουν τα  αυγά τους στον πρωκτό και μετά εισέρχονται πάλι στο έντερο και μας αφήνουν χρόνους. Για αυτό μίλησα πιο πάνω για βραδινή ανησυχία.
Ένας άλλος τρόπος διάγνωσης είναι η παρασιτολογική εξέταση στα κακά ή η τοποθέτηση μιας λωρίδας σελοτέιπ το βράδυ, πριν από τον ύπνο, στον πωπό  την οποία το πρωί, με καθαρά χεριά, την αφαιρείτε, τη βάζετε σε δοχείο ουροσυλλέκτη και την πηγαίνετε στο μικροβιολόγο σας (ουφ το 'γραψα). Αυτό ίσως χρειαστεί να γίνει αρκετές φορές για μια έγκυρη διάγνωση.

ΠΩΣ ΤΑ ΞΕΦΟΡΤΩΝΟΜΑΣΤΕ;
Λόγω της εύκολης μετάδοσής τους, ακολουθούμε τις οδηγίες του γιατρού και ως σούπερ μαμάδες εφαρμόζουμε στο σπίτι τις γενικές και σχολαστικές καθαριότητες του Πάσχα!
Καθαρίζουμε, λοιπόν, όλες τις επιφάνειες, πλένουμε όλα τα παιχνίδια και, ειδικότερα, τα λούτρινα, αλλάζουμε καθημερινά σεντόνια και πετσέτες, τινάζουμε τα πατάκια τα βγάζουμε στον ήλιο και σκουπίζουμε (μετά από τέτοια καθαριότητα μπορούμε να προσκαλέσουμε και την πεθερά για καφεδάκι, για να δει τα εγγόνια της).
Είναι αναγκαίο να ακολουθούμε, οικογενειακώς, κανόνες υγιεινής. Δώστε βάση. Πρωί και βράδυ πλενόμαστε και βάζουμε βαζελίνη, για να μη μεταφέρουμε τα αυγά από εδώ και από εκεί, εννοείται με άλλη πετσέτα (εδώ δεν θέλω τεμπελιές) κάθε μα κάθε φορά και αλλάζουμε εσώρουχα.
Τα πολυαγαπημένα μας σκουληκάκια είναι πολύ επίμονα, οπότε, παράλληλα με τη φαρμακευτική αγωγή, θα πρέπει να ενισχύσουμε την άμυνα του οργανισμού με φυσικού τρόπους για να τα αποβάλλει.

Ορισμένα Tips:
-Βασικότερο όλων είναι να κόβετε τα νυχάκια των παιδιών κοντά,γιατί τα αυγά προτιμάνε να κάθονται μέσα σε αυτά!!(ίου ίου ,το ξέρω).
-Βάλτε στη διατροφή σας το κρεμμύδι και τη φρέσκια ρίγανη.
-Προμηθευτείτε και καταναλώστε καρύδια ή έλαιο καρυδιού καθώς και κολοκυθόσπορους. Επίσης, η παπάγια βοηθάει πολύ στην αποπαρασίτωση, όπως και το ελαιόλαδο.
-Το βασικότερο όλων είναι η κατανάλωση σκόρδου και για τις θαρραλέες, το καλύτερο είναι να το πάρετε ωμό το πρωί σαν χάπι.
-Δεν ξεχνάμε ποτέ και τα προβιοτικά, που κάνουν το έντερό μας αφιλόξενο για τα σκουληκάκια. Μπορείτε, τέλος, να πίνετε κεφίρ ή/και να τρώτε τουρσί.
-Όσοι ακολουθείτε ομοιοπαθητική, υπάρχει ειδική αγωγή, με πολύ καλά αποτελέσματα.

Για όσους και όσες, μετά το αρχικό σοκ, συνεχίζετε να διαβάζετε αυτήν την ανάρτηση, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι οι οξυούροι προτιμούν τα παιδιά κάθε κοινωνικού στρώματος, ενώ αγαπάνε εξίσου πολύ τη ζάχαρη και το άμυλο. Συνεπώς, για να αποξενώσετε ευκολότερα τα σκουληκάκια θα πρέπει να απαρνηθείτε, κατά τη διάρκεια της θεραπείας, όσες τροφές φουσκώνουν τα... ψωμάκια. 
Σηκώστε τα μανίκια, οπλιστείτε με υπομονή, γιατί το καθάρισμα απαιτεί κόπο, ενώ η θεραπεία απαιτεί ένα χρονικό διάστημα για να καταστεί αποτελεσματική. Επειδή, όμως, οι αναμολύνσεις αποτελούν συχνό φαινόμενο, θα πρέπει να επιδείξουμε μεγάλη επιμέλεια στα θέματα της καθαριότητας και της διατροφής και να ακολουθούμε τις οδηγίες γιατρού.
Καλές μου μαμάδες μην ανησυχείτε, αν και αηδιαστική η λοίμωξη αυτή δεν έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία. Αυτά συμβαίνουν και στις "καλύτερες" οικογένειες, οπότε δείτε την καλή πλευρά, χωρίζοντας τα τσανάκια σας με τους οξυούρους θα επαναπροσδιορίσετε τη διατροφή σας και θα αναθερμάνετε τη σχέση σας με τη σκούπα!
Κάντε έναν κόπο και πατήστε κάτω από τη φωτογραφία,θα διαβάσετε ένα απολαυστικό βραβευμενο μπλόγκ και θα γελάσετε.Και όπως λεέι και αυτή η μαμά,τώρα πηγαίντε να πλενετε τα χέρια σας!!

Σας φιλώ!!!

Μπορείτε να διαβάσετε και τις πηγές:paidiatros,pediatros-thes



nanarinia

Θα με βρείτε κι εδώ:

4 σχόλια:

  1. Ναι!!Λοιπόν κι εγώ πραγματικά έχω φρικάρει αλλά είναι τόσο μα τόσο χρήσιμο αυτό το άρθρο όσο δεν φναωτάζεσαι κυρίως για τα μικρά που πηγαίνουν στον παιδικό σταθμό ή στο σχολείο!!Μπράβο για την τόσο ενημερωμένη ανάρτηση!!Καλή συνέχεια σου εύχομαι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ!Πραγματικά είναι ανατριχιαστικό αλλά συμβαίνει σε πάρα πολλούς οπότε απο το να κλείσουμε τα μάτια καλύτερα να λάβουμε τα μέτρα μας!Φιλιά!

      Διαγραφή
  2. Συνηθίζω να λέω ότι οι γονείς αναγκαζόμαστε να γίνουμε "μικροί" γιατροί για να φροντίσουμε τα παιδια μας. Σαφώς δεν είναι κάτι ευχάριστο αλλα τι να κάνουμε, αφού μπορεί να συμβεί θα αντιμετωπιστεί! Προσωπικά δεν μας έχει συμβεί, ακόμα, αλλα διάβασα όλη την χρήσιμη ανάρτηση σου (και την ξένη επίσης) και ευχαριστώ για την ενημέρωση! Πολλά φιλιααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ελπίζω να μη χρειαστούν οι συμβουλές και να έχετε δρόμους χωριστους. Όντως γινόμαστε νοσοκόμες γιατροί αλλά όλα χρειάζονται. Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή