ΣΙΩΠΗΣΑ ΟΤΑΝ ΕΙΔΑ ΝΑ ΧΤΥΠΑΝΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ.ΕΣΥ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ.


Μέρες τώρα θέλω να γράψω για ένα θέμα και δεν ξέρω πως να το προσεγγίσω.Δυστυχώς έγινα μάρτυρας ενός περιστατικού παιδικής κακοποίησης και σιώπησα. Εκείνη τη στιγμή δεν ήξερα πως να αντιδράσω και απλά το άφησα να περάσει.
Σε μεγάλο εμπορικό κατάστημα της Θεσσαλονίκης υπάρχει μια εκκλησία,εγώ ήμουν έξω και περίμενα να ξεκινήσει μια βιβλιοπαρουσίαση. Στεκόμουν μόνη εκεί,με το μωρό στο καρότσι και ξαφνικά βλέπω μέσα από την εκκλησία να βγαίνει μια κυρία νεαρή με ένα παιδί περίπου 8 -9 ετών το οποίο ήταν κλαμένο.

Ξαφνικά το έσπρωξε,του έδωσε δύο σφαλιάρες κάτι του είπε σε έντονο ύφος και μετά του γύρισε την πλάτη και ξαναμπήκε μέσα.Αυτό συνέχισε να κλαίει και τρομαγμένο την ακολούθησε.Πάγωσα και τώρα που το σκέφτομαι πάλι νιώθω αηδία και οργή.

Πρώτα νευριάζω με τον εαυτό μου και μετά με αυτήν τη γυναίκα που ότι και να είχε συμβεί χτυπάει ένα παιδί.Και αν το κάνει σε τέτοιο βαθμό σε δημόσιο χώρο δε θέλω με τίποτα να φανταστώ τι γίνεται στο σπίτι,όταν κλείνουν οι πόρτες.

Τι θα μπορούσα όμως να είχα κάνει;Να της έκανα παρατήρηση;Με ποιο δικαίωμα;Το μόνο που ήθελα πραγματικά να κάνω ήταν να πάρω αγκαλιά αυτό το αγόρι γιατί το είδα τόσο λυπημένο.Δεν ξέρω με τι συναισθήματα θα πλημμύρισε που είχε αυτήν την αντιμετώπιση από την μητέρα του και μάλιστα σε κοινή θέα.Γιατί είμαστε τέτοια όντα οι άνθρωποι;Τι έχουμε στο μυαλό μας και προβαίνουμε σε τέτοιες πράξεις;

Οπότε αυτό που διαβάζω συχνά σε μαμαδοομάδες ότι "κάθε μανούλα ξέρει και κάνει το καλύτερο για το παιδί της"δεν ισχύει πάντα.Γιατί αν ήξερε το καλύτερο για το παιδί της δε θα το έκανε.Όλοι είμαστε κουρασμένοι από τις πολλές υποχρεώσεις μας,δουλεία,σπίτι,λογαριασμοί κλέβουν το χρόνο μας.Όλοι έχουμε νεύρα και υπάρχουν ώρες που δεν αντέχουμε άλλο,όμως πριν σηκώσεις το χέρι για να χτυπήσεις ένα παιδί( τα γράφω για να τα ακούω πρώτη εγώ),εκείνη τη δύσκολη στιγμή δώσε χρόνο στον εαυτό σου,αν μπορείς βγές από το σπίτι,πάρε μια βαθιά ανάσα ή ζήτησε βοήθεια και συζήτησε το μόλις ηρεμήσεις.

Ένα πληγωμένο παιδί που έχει μάθει πως τα προβλήματα λύνονται μόνο με το ξύλο είναι ο ενήλικας που δεν θα ήθελε κανένας μας να συναναστραφεί. Είναι αυτό το παιδί που μεταφέρει τη βία στο σχολείο και εμείς το ονομάζουμε "προβληματικό".

Αν λοιπόν, νιώθεις πως χρειάζεσαι βοήθεια για να διαχειριστείς μια κατάσταση μην ντραπείς να τη ζητήσεις.Οι περισσότεροι έχουμε φτάσει σε κρίσιμες στιγμές με τα παιδιά μας,όλοι έχουμε κάνει λάθη.Αυτός ο ωκεανός της γονεϊκότητας είναι γεμάτος φουρτούνες και καταιγίδες, ένα δυνατό καράβι,μία ισορροπημένη οικογένεια δεν έχει λόγο να φοβάται.

Κλείνοντας, θέλω να σας πω ακόμα πως αν πέσει στην αντίληψή σας περιστατικό κακοποίησης μπορείτε να κάνετε καταγγελία στην αστυνομία ή και στο χαμόγελο του παιδιού. Από κάτω θα σας αφήσω συνδέσμους που μπορούν να σας βοηθήσουν είτε προσωπικά είτε για να καταγγείλετε περιστατικό.

www.hamogelo.gr/
www.0-18.gr/gia-paidia/tilefonikes-grammes-gia-paidia-
www.hellenicpolice.gr




nanarinia

Θα με βρείτε κι εδώ:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου