Μια μέρα στο χωριό!

Πάντα η επίσκεψη στη γιαγιά και τον παππού μου με κάνει χαρούμενη και με γεμίζει ενέργεια ενώ προσθέτω ακόμα μια ευχάριστη ανάμνηση στο κουτάκι μαζί με τις υπόλοιπες.

Τις περισσότερες φορές έχω μαζί μου και τα παιδιά,τους αρέσει πολύ εκεί που έχει αυλή,κοτούλες,πολύ χώρο για τρέξιμο και ελευθερία.Είναι όμως και επιλογή μου γιατί θεωρώ πολύ σημαντικό να έχουν αναμνήσεις ακόμα και από τον προπάππου και να τους γνωρίσουν λίγο παραπάνω αφού ζούμε μακρυά τους και δεν έχουμε συχνή επαφή.

                               

                               
Χθες βράδυ τελειώσαμε και το βιβλίο "Μια ανάμνηση για τον Τίνο" του Λέο Μπουσκάλια που μιλάει για τη χαρά του να δίνεις πράγματα,να μοιράζεσαι, να χτίζεις αναμνήσεις και να κάνεις νέους φίλους. Στην ερώτηση μου πείτε μου μια ωραία ανάμνηση σας μου απάντησε η μικρή ότι θυμάται αγκαλιές και ο μεγάλος την ευτυχία. Μιλήσαμε για το πόσο σημαντικό είναι να έχουμε αναμνήσεις με αγαπημένα και σημαντικά πρόσωπα όπως με τη  μαμά το μπαμπά αλλά και τη γιαγιά και τον παππού.
                              

Πολλές φορές σκέφτομαι ότι δε θέλω να χάσω αυτούς ανθρώπους  αλλά είναι και ο κύκλος ζωής που πρέπει να σεβαστούμε.Πάντως ο χρόνος είναι ανελέητος, αφήνει τα σημάδια του και το μόνο που μας μένει είναι οι αναμνήσεις,είναι η προσωπική μας ιστορία τα κύτταρα μας που αφήνουμε πάνω στη γη.
Για να αλλάξουμε λίγο όμως, γιατί όποτε τριγυρίζει η σκέψη μου σε  αυτό με παίρνει από κάτω, ο παππούς έχει ήδη φυτέψει τον κήπο του αλλά έχει κρύο και δυσκολεύονται τα καημένα τα μαρουλάκια. Παρ'ολα αυτά τα παιδιά είδαν πως φυτρώνουν τα κρεμμυδάκια, ο μαϊντανός,τάισαν τις κοτούλες,κυνήγησαν τον κόκορα και έψαξαν στο κοτέτσι να βρουν αυγουλάκια.
                                       

                                       

                                      
Ήταν μια υπέροχη μέρα και το καλοκαίρι σίγουρα θα πάμε να μείνουμε μαζί τους ένα διήμερο και να φύγουμε από εκεί 3 κιλά βαρύτεροι ο καθένας.

Υ.Γ Διαβάστε το βιβλίο είναι έξυπνο και μεταφέρει με έντεχνο τρόπο ωραίες συμβουλές για μικρούς και μεγάλους.

Σας φιλώ!




nanarinia

Θα με βρείτε κι εδώ:

16 σχόλια:

  1. Τι όμορφες εικόνες που πραγματικά τις στερούνται τα παιδιά της πόλης! Να έχετε πάντα τόσο όμορφες αναμνήσεις! Θα το αναζήτηση το βιβλίο! Φιλιααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελπίζω να φτιάξουμε πολλές ακόμα γιατί πραγματικά τους αγαπώ πολύ και δεν μπορώ να σκεφτώ ότι θα τους στερηθώ.Οι κοτούλες μας έδωσαν και υπέροχα κατακίτρινα αυγουλάκια.

      Διαγραφή
  2. κοκοκο!!! τέλεια Δέσποινα! και γω θα την πάω κάποια στιγμή στους Λύκους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ σκέφτομαι μήπως ήρθε η ώρα να μετακομίσω στην Έδεσσα!

      Διαγραφή
  3. Πολύ σας ζηλεύω που έχετε χωριό! Τι όμορφα που μεγαλώνουν εκεί τα παιδάκια! Πόσο εξοικειώνονται με τη φύση και τα ζωάκια!!! Εμείς δυστυχώς δεν έχουμε καμία σχέση με χωριό και πολύ μου κοστίζει!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι πραγματική ευτυχία,αλλά δυστυχώς και εμείς δεν πηγαίνουμε συχνά.Τα παιδιά όμως συνεχώς το αναφέρουν και περιμένουν την επόμενη φορά!

      Διαγραφή
  4. Θυμάμαι μικρή να ξετρελαίνομαι για κοτούλες και ζωάκια και ήμασταν τυχεροί που τα καλοκαίρια τα περνούσαμε στο χωριό.

    Είναι μεγάλη ευλογία που τα τελευταία χρόνια έγινε καθημερινότητα για τα δικά μας παιδιά η επαφή με την φύση , τα ζώα και το χώμα (μιας και που αξιωθήκαμε να μετακομίσουμε στην εξοχή).
    Είναι απαιτητική η φροντίδα τους, αλλά μάς χαρίζει πολλά!

    Χαίρομαι που σε ανακάλυψα, Δέσποινα, και σε ευχαριστώ που με επισκέφτηκες στο δικό μου σπιτάκι!
    καλή συνέχεια,
    Αλεξία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θαυμάζω το κουράγιο σου γιατί δεν είναι εύκολο να μεγαλώνεις παιδιά και ταυτόχρονα να δείχνεις τόση σιγουριά για τις κινήσεις σου. Είσαι πρότυπο για πολλές νέες μητέρες. Σε ευχαριστώ που άφησες τις σκέψεις σου εδώ.

      Διαγραφή
  5. Περιμένω με λαχτάρα το Πάσχα για να επισκεφθούμε και το δικό μας χωριό...εκεί όπου θα απολαύσουμε όλα όσα περιγράφεις Δέσποινα! Δεν συγκρίνεται η ζωή στην επαρχία με αυτή της πόλης, τελεία και παύλα! Ωραία η βιβλιοπρόταση σου, θα το έχουμε κατά νου! καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δυστυχώς έχουμε εγκλωβιστεί λόγω δουλειάς στην πόλη και χάνουμε τόσα πράγματα.Το Πάσχα ελπίζω να έχει και καλό καιρό για να χορτάσουμε όλοι τη φύση και να ηρεμήσουμε απο το τρέξιμο της καθημερινότητας.Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τι όμορφες εικόνες...και εμείς μια από τα ίδια,ο μικρός αναφέρει συνέχεια το χωριό για να πάει να ταίσει τις κοτούλες και τα κουνελάκια...ανηπομονεί..το βιβλίο φαίνεται πολύ καλό!!!Θα το ψάξω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δέσποινα μου Συγχαρητήρια υπέροχο το blog σου.Αγγιζεις τις ψυχές μας.Πριν μια εβδομαδα πήγαμε και εμείς και μου ήρθαν υπέροχες αναμνησεις.Τότε που ταιζαμε εμείς τις κότες,που τρεχαμε στις αυλες και τώρα έβλεπα τα Ζουζούνια μου να κάνουν ακριβώς το ιδιο.Ιστορία επαναλαμβανεται. Και εκεί συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι πια εσύ το παιδί.Να είναι γερά να μας ξανά θυμίζουν τέτοιες όμορφες στιγμες.

      Διαγραφή
    2. Αυτό το χωριό,όλοι το αποζητούν αλλά όλοι δυστυχώς αναγκάζονται να φύγουν μακρυά του.Ειδικά τώρα την άνοιξη θέλεις να είσαι εκεί όσο περισσότερο γίνετε!Φιλιά!

      Διαγραφή
    3. Λίτσα σε ευχαριστώ πολύ!Και εγώ έχω μεγαλώσει πολύ στο χωριό,τα καλοκαίρια πήγαινα και έμενα εκεί.Τους αγαπώ πολύ τους παππούδες(περιλαμβάνεται και η γιαγιά!) μου λείπουν πολύ γιατί νιώθω ότι δεν μας μένει πολύ καιρός ακόμα.

      Διαγραφή
  8. Πόσο μου αρέσουν αυτές οι βόλτες στο χωριό! Τα παιδιά γεμίζουν εικόνες και αναμνήσεις που δύσκολα ξεχνιούνται!
    Ακόμα θυμάμαι τον εαυτό μου, που έτρεχα πίσω από τις κούτες έχοντας τα χέρια μου χωνάκι να μην πέσει το αυγό και σπάσει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλοι ή μάλλον οι περισσότεροι έχουν τέτοιες αναμνήσεις!Δεν τις ξεχνάς ποτέ,είναι δικές σου και σε κάνουν να νιώθεις όμορφα!Εύχομαι να αποκτήσεις πολλές ακόμη!

      Διαγραφή