Διάρρηξη;Τι λέμε στα παιδιά!

Κάθομαι να γράψω και δε ξέρω τι να πρωτοπώ από όλα αυτά που μας συνέβησαν το τελευταίο διάστημα και μετά τη λήξη των διακοπών μας.Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή.
Το φετινό καλοκαίρι μαζεύτηκε και πάλι η παρέα και όλοι μαζί πήγαμε στον αγαπημένο μας Παράδεισο,στο Μαρμαρά Χαλκιδικής. Όνομα και πράμα είναι αυτός ο Παράδεισος,ιδανικό μέρος για οικογένειες με παιδιά.
Μαζί μας είχαμε τρομερούς κωπηλάτες
δεινούς δύτες
πολυσχιδείς μηχανικούς

Χαλαρώσαμε,κολυμπήσαμε πολύ,φάγαμε ακόμα περισσότερο μαζέψαμε ήλιο και όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε, με μισή καρδιά μαζέψαμε τα πράγματα μας και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
Μόλις φτάσαμε στο σπίτι, μας περίμενε μια έκπληξη,βρήκαμε την πόρτα μας σφαλισμένη από την εσωτερική πλευρά και φυσικά αμέσως καταλάβαμε ότι μας είχαν διαρρήξει!!Ω ναι,το ζήσαμε και αυτό.
Για να πω την αλήθεια,ήμουν αρκετά ψύχραιμη και δεν άφησα το συμβάν να με επηρεάσει,αντέδρασα άμεσα και για καλή μου τύχη η οικογένεια που μένει δίπλα, μας βοήθησαν.Σκέφτηκα πως θα ήταν καλό να μη δουν τα παιδιά το σπίτι σε αυτήν την κατάσταση και αναστατωθούν,οπότε τους προέτρεψα να καθίσουν με τους γείτονες,οι οποίοι τους απασχόλησαν και τα παιδιά δεν κατάλαβαν τελικά τι έγινε.
Εννοείται ότι δε θα μπορούσα να συμμαζέψω όλο το χαμό μέσα σε λίγη ώρα,οπότε τηλεφώνησα στη μητέρα μου να έρθει να πάρει τα παιδιά να μείνουν μαζί της για λίγες μέρες.Μέχρι να γίνει αυτό έβαλα όλα τα ρούχα που ήταν πεταμένα όπως όπως μέσα στις ντουλάπες και συμμάζεψα πρόχειρα ώστε να έχει το σπίτι την κανονική του όψη. 
Καλέσαμε τη Σήμανση να πάρει αποτυπώματα και αφού μείναμε μόνοι ξεκίνησε ο μαραθώνιος του πλυντηρίου και του καθαρίσματος. Όλα έπρεπε να πλυθούν και να ξαναμπούν στη θέση τους και για να είμαι ειλικρινής ήθελα να τα κάνω όσο πιο γρήγορα γίνεται γιατί ήθελα να επανέλθουμε στους κανονικούς μας ρυθμούς.Σκέφτομαι όμως και αυτόν που μπήκε στο σπίτι τι απογοήτευση θα πήρε που προκάλεσε ένα χαμό και τελικά δε βρήκε τίποτα!!Στραβά του πήγε η δουλειά μαζί μας!!
Με αφορμή αυτό το γεγονός λοιπόν, ήθελα να μιλήσουμε για το πως πρέπει να συμπεριφερθούμε εμείς ως γονείς και τι να πούμε στα παιδιά μας σε περίπτωση που κάποιος μπει στο σπίτι μας και τα παιδιά αντιληφθούν τι έχει συμβεί.
Έψαξα και βρήκα το βιβλίο "Children and Trauma: A Parents Guide To Helping Children Heal", της  Δρ.Cynthia Monahon το οποίο κατευθύνει τους γονείς και δίνει χρήσιμες συμβουλές.
Η συγγραφέας αναφέρει ότι το παιδί,πιστεύει ολοκληρωτικά,παρ'όλες τις διαβεβαιώσεις ότι αυτό που συνέβει θα ξανασυμβεί σίγουρα,οπότε έχουμε την υποχρέωση να δημιουργήσουμε ξανά ένα ασφαλές περιβάλλον για αυτό.

Συνεπώς:

  • Διαβεβαιώνουμε συνεχώς το παιδί ότι τώρα είμαστε ασφαλής και ότι ποτέ στο παρελθόν δεν είχε συμβεί κάτι ανάλογο και πολύ πιθανόν να μη ξαναγίνει στο μέλλον.
  • Ακούμε το παιδί και απαντάμε στις ερωτήσεις του χωρίς να το αγνοούμε.Συνήθως τα παιδιά ακόμα και για 6 εβδομάδες μετά αναφέρονται στο γεγονός και επαναλαμβάνουν τις ίδιες ερωτήσεις,όπως "γιατί μας συνέβει αυτό,γιατί νιώθω έτσι,τι θα γίνει αν ξανάρθουν"; Οπότε μπορεί να μην έχουμε συνέλθει και εμείς οι ίδιοι και να αντιδράσουμε απότομα,ιδίως αν έχουμε κουραστεί να απαντάμε στα ίδια και τα ίδια,όμως πρέπει να σταθούμε στα παιδιά και να τα βοηθήσουμε με πολύ υπομονή και ειλικρίνεια.
  • Δεν αγνοούμε το παιδί ,δε θυμώνουμε και δεν προσπαθούμε να αποσπάσουμε την προσοχή του.
  • Ορισμένα παιδιά,ειδικά στη εφηβεία, μπορεί να νιώσουν ότι έχει βιαστεί η προσωπικότητα τους ή ακόμα μπορεί να εμφανίσουν και συμπεριφορά που αναλογεί σε μικρότερη ηλικία και να ζητήσουν για παράδειγμα να κοιμηθούν στο ίδιο δωμάτιο με τους γονείς τους.Εκεί δε πιέζουμε τα πράγματα,αναφέρει η Δρ Cynthia Monahon,και συνεχίζουμε να τα ενθαρρύνουμε και να τους λέμε ότι θα νιώσουν καλύτερα με το πέρασμα του χρόνου και ότι πολύ σύντομα θα επανέλθουν σε κανονικούς ρυθμούς,τους δίνουμε δηλαδή χρόνο,να καταλάβουν τι έχει γίνει και να το κατανοήσουν πλήρως.
  • Εάν τα πράγμα όμως αρχίσουν και επηρεάζουν πολύ τη καθημερινή ζωή του παιδιού δε διστάζουμε να ζητήσουμε βοήθεια από ένα ειδικό επαγγελματία υγείας.Υπάρχει και η τηλεφωνική γραμμή 11525 Μαζί για το Παιδί, οι οποίοι παρέχουν δωρεάν υποστήριξη και συμβουλές.                      

Επιπλέον κάτι που μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε στη ψυχολογία τόσο του παιδιού όσο και τη δική μας είναι να εμπιστευθούμε τη φύλαξή μας σε ένα σκύλο. Έτσι και το παιδί θα νιώσει ασφάλεια, αλλά γενικά πιστεύω πως τα κατοικίδια βοηθούν πολύ και βελτιώνουν τη διάθεσή μας.

Ακόμα θα μπορούσαμε να εγκαταστήσουμε ένα συναγερμό και να δείξουμε στα παιδιά πως λειτουργεί ώστε  να μάθουν και τα ίδια να το χειρίζονται.Ομολογώ ότι δεν ήταν καθόλου ευχαριστεί εμπειρία,όμως δεν είναι κάτι που συμβαίνει σπάνια και ειδικά τους θερινούς μήνες τα κρούσματα αυξάνονται κατακόρυφα!
Αυτά από εμένα,ελπίζω να μη χρειαστεί ποτέ να μπείτε σε αυτήν τη διαδικασία.


nanarinia

Θα με βρείτε κι εδώ:

14 σχόλια:

  1. Σε εμάς μία φορά άνοιξαν το αυτοκίνητο και το μόνο που πήραν ήταν το μισό από ένα 20ευρο!! Να γυρνάς όμως από διακοπές και να βλέπεις τον πανικό μπροστά σου...
    Δεν θα ήθελα να το ζήσω με τίποτα!
    Ελπίζω να επανήλθατε στους ρυθμούς σας τώρα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ γρήγορα τα τακτοποιήσαμε όλα ευτυχώς!Βάλαμε συνολικά 40 πλυντήρια!!Μόνο αυτό σου λέω!

      Διαγραφή
  2. Πολυ ψύχραιμη είσαι και 1000 μπράβο! Είναι από τους μεγαλύτερους μου φόβους. Εύχομαι να μην το ξαναζησετε και να πέρασε όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάχη μου δεν μπορούσα να κάνω και διαφορετικά,είχα τα παιδιά μαζί μου και αν άρχισαν να τσιρίζω θα τρόμαζαν πολύ οπότε κρατήθηκα και τα πήγαμε μια χαρά.Κανείς να μη το ζήσει ποτέ.

      Διαγραφή
  3. Κρίμα βρε Δέσποινα και είχατε περάσει φανταστικά! Θαυμάζω όμως την ψυχραιμία σου στο πώς χειρίστηκες την κατάσταση! Χίλια μπράβο! Χωρίς πανικό και μεθοδικά! Οι συμβουλές που μας δίνεις είναι εξαιρετικές απλά ελπίζω να είναι σε όλους μας αχρείαστες! Εύχομαι γρήγορα να αποκατασταθούν όλα και να σας φαίνονται σαν μακρινή ανάμνηση! Σε γλυκοφιλώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είναι δυσάρεστη εμπειρία και ομολογώ πως αν μας είχαν πάρει πράγματα θα ήμουν αρκετά στεναχωρημένη και κυρίως αν έπαιρναν φωτογραφικές μηχανές και σκληρούς δίσκους που έχω μέσα όλες τις αναμνήσεις μας.φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πω! Πω! Τρομακτικό!
    Χαρά στο κουράγιο σου Δεσποινάκι που έγραψες και ανάρτηση!
    Τις συμβουλές σου τις διάβασα προσεκτικά και απλώς ελπίζω να μείνω εξίσου ψύχραιμη όπως και εσυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πραγματικά ελπίζω να μην μπεις ποτέ σε αυτήν τη διαδικασία. Είναι ψυχοφθορα και από ότι ακούω σε συζητήσεις αφήνει τραύματα. Τα φιλιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πωπω!
    Το έχω ζήσει τρεις φορές στην παλιά μου επαγγελματική στέγη και πραγματικά είναι κάτι που δεν περιγράφεται με λόγια...κι αν εγώ ένιωσα έτσι εκεί, ούτε να φανταστώ μπορώ πως ένιωσες εσύ που βρήκες το σπίτι σου έτσι! Όλα θα πολλαπλασιάζονται επί χίλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι τραγικό να μπαίνουν σπίτι σου και να τα ανακατεύουν όλα,το μόνο που σκεφτόμουν ήταν τα παιδιά και δεν ήθελα με τίποτα να δούνε τα πράγματά τους σε αυτήν την κατάσταση.Ευτυχώς όλα πέρασαν.

      Διαγραφή
  8. Ευτυχώς που εσείς είστε όλοι καλά…
    Σίγουρα είναι ένα μεγάλο σοκ, Κάτι σαν βιασμός.
    Εύχομαι να είναι η πρώτη και η τελευταία φορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι και εγώ ελπίζω να μην υπάρξει δεύτερη φορά!Ευτυχώς πέρασε γρήγορα και δεν είχαμε θέματα!

      Διαγραφή
  9. Ποπο... Πράγματι βιασμός, και εγώ έτσι το βλέπω. Πέρυσι άνοιξαν το διαμέρισμα πάνω από το δικό μας και όταν μπήκαμε και είδαμε πως τι είχαν κάνει μου κόπηκαν τα πόδια και ετρεμα για μέρες... Χαράς στο κουράγιο σου κ την υπομονή σου, πάντως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό είναι το θέμα,ο χαμό που αφήνουν πίσω τους και φυσικά αν έχουν πάρει και πράγματα εκεί είναι που πονάς περισσότερο.

      Διαγραφή