Ωραία, τελειώσαμε με το δημοτικό και ήρθε πια η ώρα του γυμνασίου. Μαζί με τις μεγάλες αλλαγές στα μαθήματα πρέπει οι γονείς να αποδεχτούμε ότι τα παιδιά μας μεγαλώνουν, μπαίνουν στην εφηβεία, έχουν άλλες ανάγκες και πολλές φορές διαφορετικές προτεραιότητες από εμάς. Αυτό είναι λοιπόν, οι προτεραιότητες! Ακόμα και αν εμείς θεωρούμε πως το σημαντικότερο είναι τα μαθήματα ξεχνάμε πως οι φίλοι και η κοινωνική ζωή παίζουν σπουδαιότερο ρόλο σε αυτήν τη φάση. Έρχεται λοιπόν η στιγμή που σου ανακοινώνει πως θέλει να πάει στο χορό του σχολείου, βράδυ και μόνο του. 

Αρχικά μην πανικοβάλλεσαι ,επόμενο ήταν να συμβεί και αυτό και ίσως ξέχασες πόσο ήθελες και εσύ να συναντάς τους φίλους σου σε αυτούς τους χορούς. Τι μπορείς να κάνεις; Καλό θα ήταν να ξεκινήσετε με μια απλή συζήτηση σχετικά με το πως το σκέφτεται. Δηλαδή με ποιους θα ήθελε να πάει, πόση ώρα νομίζει ότι θα ήθελε να περάσει εκεί και πως σκοπεύει να μετακινηθεί. Αφού το παιδί μας πει αυτά που σκέφτεται ο γονιός νομίζω είναι αυτός που θα θέσει τα πλαίσια ώστε όλοι να νιώσουν ασφάλεια και να εξελιχθεί ο χορός σε μια ωραία ανάμνηση.

Βέβαια μπορεί να πούμε άλλα στο σπίτι και άλλα να συμβούν μετά, αυτό όμως πάντα εξαρτάται από τη σχέση που έχουμε χτίσει από νωρίς με το παιδί. Στην πόλη που ζω, οι σχολικοί χοροί του γυμνασίου γίνονται μέσα στο γυμναστήριο του σχολείου και με την παρουσία του συλλόγου γονέων. Έχει από πριν αποφασιστεί η χρονική διάρκεια και τι θα υπάρχει στον μπουφέ καθώς και το κόστος εισόδου. Εννοείται ότι υπάρχει και σχετική άδεια από τον οικείο δήμο.

Στον τελευταίο χορό βρεθήκαμε εκεί να στηρίξουμε το σύλλογο, στήθηκε ένας πολύ ωραίος μπουφές με αναψυκτικά και ice tea και σνακ. Αν και είχαν ζητήσει να υπάρχουν και ενεργειακά ποτά, αυτό απορρίφθηκε αμέσως από το σύλλογο γονέων. Υπήρχε ένας έλεγχος, εννοείται ότι απαγορεύονταν το κάπνισμα μέσα στο γυμναστήριο (ναι, καπνίζουν στο γυμνάσιο) και όταν βλέπαμε μπουκάλια νερού διαφορετικά από αυτά που είχαμε προμηθεύσει τα παιδιά, τα άφηναν έξω καθώς μια βότκα είναι πολύ εύκολο να περάσει μέσα στο χορό. 

Η μουσική άρχισε να χαμηλώνει κανά 10 λεπτο πριν την ώρα που είχε συμφωνηθεί και στο τέλος παιδιά και γονείς καθάρισαν το χώρο, μαζέψαμε σκουπίδια, τακτοποιήσαμε και όλοι έφυγαν ευχαριστημένοι. Μάλιστα συγκέντρωσαν και ένα σεβαστό ποσό με σκοπό να το διαθέσουν σε μια εκδρομή. Και να σας πω μαζί τους διασκεδάσαμε και εμείς, άσχετα που η μουσική που επέλεξαν μας ήταν στο μεγαλύτερο μέρος άγνωστη!!

Θα τα ζήσουμε όλα από την αρχή μαζί τους, ζήσαμε το δημοτικό και τώρα περνάμε στην εφηβεία. Ας θυμηθούμε ποιοι ήμασταν και τι ζητούσαμε από τους γονείς μας. Οι κόντρες δεν συμφέρουν καμία πλευρά, συμμαχήστε λοιπόν μαζί με τα παιδιά και στηρίξτε την ελευθερία και τις επιλογές τους.