Σχολικός εκφοβισμός.Το έχω ζήσει.

 Κοιτώντας το ημερολόγιο που έφτιαξαν στο σχολείο του γιου μου είδα πως χθες ήταν Παγκόσμια Ημέρα κατά του Σχολικού Εκφοβισμού. Πολύς λόγος γίνεται για το γνωστό πλέον Bullying και τις επιπτώσεις του στην ανάπτυξη ενός παιδιού.

Όταν πήγαινα εγώ στο σχολείο θυμάμαι πως είχα περάσει περιστατικά που στην πραγματικότητα δεν θα ήθελα να τα θυμάμαι,για την ακρίβεια δεν θα ήθελα να τα έχω ζήσει καν. Ένα σημάδι στο δέρμα ήταν αρκετό για να δώσει τροφή για σχόλια και  να γίνει αντικείμενο κοροϊδίας και ειρωνείας.

                                        


Στα δύο μου χρόνια ένα ατύχημα στην κουζίνα με ανάγκασε να ζω κουβαλώντας πάνω μου ένα σημάδι σε θώρακα και δεξί βραχίονα, ποτέ δε με είχε απασχολήσει αυτό το θέμα παρά μόνο όταν έφτασα στο γυμνάσιο όπου κάποιοι θεώρησαν απαραίτητο να μου το υπενθυμίζουν και να το σχολιάζουν. Παραδέχομαι πως με πείραζε πολύ και αρκετές φορές κατέληγα στο δωμάτιο μου να κλαίω και να σκέφτομαι γιατί αυτό συμβαίνει σε εμένα.

Χρόνια μετά κατέληξα πως τελικά αυτό δε συνέβαινε σ'εμένα άλλα στο μυαλό εκείνων που επέλεξαν να ασχοληθούν με το πρόβλημα μου αντί να κοιτάξουν τη ζωή τους.Πλέον νιώθω πολύ καλά με το σώμα μου, αλλά θυμάμαι πάντα τα λόγια που άκουσα ως παιδί.Βέβαια τους έχω δικαιολογήσει όλους, δεν κρατάω κακία σε κανέναν και αυτό που κάνω τώρα είναι να μαθαίνω στα δικά μου παιδιά να μην ξεχωρίζουν κανέναν λόγω κάποιας εξωτερικής ιδιαιτερότητας ή κάποιας αναπηρίας .

                                        


Η γιαγιά μου έλεγε να φροντίζω οι άνθρωποι να φεύγουν χαρούμενοι από εμένα και αυτό το μεταφέρω και εγώ και κάθε μέρα τους λέω πως δεν είναι σωστό να  ενοχλούμε και να κοροϊδεύουμε κάποιον που μπορεί να είναι πιο αδύνατος χαρακτήρας .Αν μας ενοχλεί κάτι στο σχολείο, στην αυλή η ακόμα και μέσα στην τάξη ή  και στην προπόνηση ζητάμε βοήθεια από κάποιον μεγαλύτερο και δεν κρατάμε μυστικά.

Έχουμε μεγάλη ευθύνη ως γονείς και αν έχουμε κάνει λάθη ας φροντίσουμε να μην τα επαναλάβουμε μέσω των παιδιών μας.Είχα διαβάσει κάποια στιγμή ότι μέλημα μας θα πρέπει να είναι το να μεγαλώσουμε παιδιά που ως ενήλικες δεν θα χρειαστεί να θεραπεύσουν την παιδική τους ηλικία.Πολύ μεγάλη αλήθεια, αξίζει να το προσπαθήσουμε.

Σας φιλώ!

nanarinia

Θα με βρείτε κι εδώ:

10 σχόλια:

  1. Ωραίο άρθρο με ωραίο αντικείμενο! Σήμερα ασχολήθηκα και εγώ με αυτό, λόγω ημέρας! Μπράβο σου που το αντιμετώπισες τόσο θετικά! Σε θαυμάζω! Η τελευταία σου παράγραφος νομίζω τα λέει όλα!!! Ας προσπαθήσουμε να μεγαλώσουμε παιδιά που θα σκέφτονται διαφορετικά, θα πράττουν όμορφα και δεν θα φοβούνται να μιλήσουν για όσα τους συμβαίνουν! Παιδιά που θα μπορούν να αντιμετωπίσουν αντίξοες καταστάσεις και θα βγαίνουν νικητές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι!!Μακάρι όλα τα παιδιά να μην το αντιμετωπίσουν αλλά αυτό το θεωρώ απίθανο,ωστόσο εύχομαι να έχουν τη γνώση και να φερθούν σωστά.

      Διαγραφή
  2. Bravo Despina! polu wraio ar8ro kai ma8hma zwhs! pisteuw gia na to metafereis prepei na exeis kanei polu douleia me ton eauto sou na to prosperaseis kai na mhn exeis misos gia tous upaitious. kai pali bravo! Fanny

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευχαριστώ πολύ Φανή!!Σταμάτησε να με νοιάζει και απλά το προσπέρασα.Όσο για τους υπαίτιους όπως λές ξέρω πως λόγω άγνοιας και κακής παιδείας το έκαναν οπότε μόνο λύπηση νιώθω πλέον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. εγώ θυμάμαι τις ωραίες φακιδούλες σου και το κόκκινο μαλλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοντεύει καλοκαίρι και οι φακίδες θα εμφανιστούν πάλι!

      Διαγραφή
  5. Τελικά Δέσποινα, διαπιστώνω ότι λίγο ή πολύ, όλοι μας έχουμε πέσει θύματα σχολικού εκφοβισμού! Εγώ από πολύ μικρή ηλικία, είχα ένα οφθαλμολογικό πρόβλημα σε μεγάλο βαθμό (στραβισμό) όπου χρειάστηκε να κάνω μία σειρά από χειρουργικές επεμβάσεις, για να διορθωθεί! Όπως καταλαβαίνεις, φίλοι και συμμαθητές με κορόιδευαν συνεχώς...έχω ρίξει κλάμα!!! Οι λέξεις της τελευταίας παραγράφου, πολύ σημαντικές...σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε νιώθω και ξέρω πως είναι κάποιοι υποτιθέμενοι φίλοι να σε μειώνουν και να σε πληγώνουν!Όλα αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν και τα έχουμε ξεπεράσει!

      Διαγραφή
  6. Νομίζω, Δέσποινα, οως έχεις τοποθετηθεί πολύ σωστά.
    Κρατώ ιδιαίτερα την τελευταία παράγραφο. ..
    Τραύματα, έστω και μικρά, είναι μάλλον αδύνατον να μην έχει κάποιος.
    Σημασία έχει η αντιμετώπισή τους.
    Λυπάμαι πολύ όταν ακούω ανθρώπους να λςνε:"εγώ έτσι είμαι, δεν αλλάζω..."εννοώντας αυτά που κουβαλούν από την παιδική τους ηλικία.
    Όλα μπορούν να βελτιωθούν αλλά θέλουν αγώνα και την Χάρη του Θεού, εφόσον το πιστεύουμε.

    Με την αγάπη μου
    Αλεξία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίγουρα όλα μπορούν να βελτιωθούν με θέληση και επιμονή αρκέι ο άλλος να είναι διατεθειμένος να μπει στη διαδικασία αυτή!

      Διαγραφή