Μόλις διάβασα μία πολύ στενάχωρη είδηση.Ένα παιδί 17 ετών έχασε τη μάχη που έδινε για τη ζωή του και έφυγε για πάντα μακριά από τους γονείς του, τους φίλους του από όλους τους ανθρώπους που τον γνώρισαν και τον ένιωσαν.Πόσο άδικο ένας νέος να φεύγει δίχως να προλάβει να ζήσει,να ερωτευτεί,να κλάψει από χαρά,να γελάσει και να ξενυχτήσει με τους φίλους του σε κάποια παραλία. Ποιος θα μπορέσει να απαλύνει τον πόνο αυτής της μητέρας που μέσα από την αγκαλιά της γλιστράει η χαρά και η ίδια η ζωή της.Δεν υπάρχουν λόγια να πεις, τα μάτια λένε την αλήθεια. Άδεια τα χέρια άδεια και η ψυχή,ένα απέραντο κύμα θλίψης σε μια τέτοια απώλεια κατακλύζει όλο σου το είναι, μοναδική σανίδα σωτήριας είναι αυτά που σου απέμειναν και πρέπει να σταθείς όρθιος και να παλέψεις .
Σήμερα είμαι πολύ επηρεασμένη από την απώλεια του Παύλου, που χωρίς να τον ξέρουμε όλοι τον αγκαλιάσαμε και του στείλαμε τις σκέψεις και τις προσευχές μας.Όλη αυτή η αγάπη ας φτάσει στους δικούς του και εύχομαι κάποια στιγμή να μπορέσουν να ξαναβρούν το χαμόγελό τους και να συνεχίσουν τη ζωή τους έχοντας πάντα αυτό το σημάδι στην καρδιά τους.
Αντίο Παύλο,καλό σου ταξίδι...
Πολύ στενάχωρη είδηση και εύχομαι να μη την ζήσουμε ούτε στα 17, ούτε στα 37, ούτε στα 57 του
ΑπάντησηΔιαγραφήΚανείς γονιός να μην αποχαιρετίσει με τέτοιο τρόπο το παιδί του πότε.Άδικο πολύ.
ΔιαγραφήΗ σκέψη μου είναι πάνω σε αυτούς του γονείς! Κουβάλησαν το σταυρό τους με αξιοπρέπεια, θάρρος και μας έδωσαν όλους γερά μαθήματα ζωής! Τι να πει κανείς σε αυτή τη μάνα που έχασε το 17χρονο αγγελούδι της; Πώς γίνεται αυτός ο κόσμος να είναι τόσο άδικος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς.Δεν μπορώ να φανταστώ πως νιώθει η μητέρα και πώς θα αντεπεξέλθει από εδώ και πέρα.Πολύ δύσκολες καταστάσεις.
Διαγραφή